.png){kind=small}
Strategiczny przegląd obronny ogłoszony 24 kwietnia przez Australię zakłada szeroko zakrojoną reorganizację sił zbrojnych i na nowo definiuje politykę obronną kraju. Wydarzenia ostatnich lat, takie jak wzrost możliwości globalnego oddziaływania Chińskiej Republiki Ludowej oraz wykorzystanie nowych rodzajów broni w trakcie wojny w Ukrainie, stawiają Australię przed koniecznością dostosowania się do realiów współczesnego pola walki i określenia nowych politycznych celów państwa. Reforma ma prowadzić do zwiększenia roli, jaką Australia odgrywa na południowym Pacyfiku i na nowo zdefiniować pojęcie australijskiego bezpieczeństwa w zakresie militarnym i gospodarczym.
Dokument odnosi się do rosnącej roli Chińskiej Republiki Ludowej oraz jej rywalizacji ze Stanami Zjednoczonymi. Spór o dominację na Indo-Pacyfiku prowadzi do zmiany dotychczasowej architektury bezpieczeństwa. Wzrost potęgi militarnej państw regionu stawia Australię przed wyzwaniem zapewnienia sobie bezpieczeństwa w dynamicznie zmieniających się realiach. Strategia wskazuje na konieczność współpracy w zakresie obronności w ramach sojuszu AUKUS ze Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią, oraz w ramach grupy QUAD, która pełni rolę forum dialogu strategicznego pomiędzy Australią a Stanami Zjednoczonymi, Japonią i Indiami.
Nowa australijska koncepcja strategiczna opiera się na znacznej rozbudowie zarówno samych sił zbrojnych, jak i niezbędnej infrastruktury militarnej. Dokument zakłada zmniejszenie udziału wojsk lądowych oraz kładzie nacisk na konieczność rozszerzenia potencjału sił powietrznych i marynarki wojennej. W celu zrealizowania tych planów Australia zapowiada zwiększenie wykorzystywania baz umiejscowionych w północnej części kraju oraz pozyskanie okrętów podwodnych z napędem nuklearnym w ramach programu AUKUS. Powiększenie marynarki ma nieść ze sobą rozbudowę istniejącej infrastruktury, a siły morskie mają ściśle współpracować z powietrznymi. Wzmocnienie sił powietrznych zakłada stacjonowanie w Australii samolotów amerykańskich oraz zakupy dronów i modernizację posiadanych już maszyn, w celu przystosowania ich do działań na większym dystansie.
Nowe wyzwania zmuszają Australię do wyznaczenia odmiennych celów strategicznych na wypadek konfliktu. Duży nacisk położony został na mobilność i ścisłą koordynację działań, w szczególności marynarki wojennej i sił lotniczych. Połączone działania różnych rodzajów wojsk są niezbędne w celu zwiększenia zasięgu operacyjnego australijskiej armii. Jest to niezwykle istotne w kontekście terenu, w którym państwo musiałoby toczyć wojnę – na ogromnych obszarach Indo-Pacyfiku. Również wojska lądowe muszą zacząć odgrywać inną rolę niż dotychczas i skupić się na ochronie linii brzegowej państwa. W tym celu zakupione mają zostać m. in. wyrzutnie rakietowe o zasięgu co najmniej 500 kilometrów.
Niestety, rozbudowa armii pociąga za sobą koszty finansowe. W 2021 roku Australia ogłosiła zerwanie umowy w sprawie zakupu konwencjonalnych okrętów podwodnych od Francji, a zamiast tego przyjęła ofertę Stanów Zjednoczonych, która obejmowała przekazanie okrętów z napędem jądrowym w ramach paktu AUKUS. Obecna sytuacja i reforma sił zbrojnych zmusza Australię do redukcji niektórych programów rozbudowy armii, co dobrze obrazuje m. in. decyzja o rezygnacji z zakupu bombowców strategicznych B-21.
Nowa australijska strategia zakłada przygotowanie rodzimego przemysłu na wypadek konfliktu i odcięcia dostaw od sojuszników. Odległość, jaka dzieli Australię od innych sprzymierzonych państw, oraz wyspiarskie położenie kraju, mogą być problematyczne w perspektywie nowoczesnego konfliktu. W dokumencie zwrócono uwagę na konieczność usprawnienia logistyki, w tym zapewnienia bezpieczeństwa w zakresie zapasów i amunicji. Ważną rolę odgrywać ma przygotowanie infrastruktury, w tym współpraca z podmiotami cywilnymi i rządowymi w zakresie wydobycia i przetwórstwa kluczowych minerałów i ropy naftowej, w szczególności w północnej oraz środkowej części kraju.
Strategiczny przegląd obrony zakłada działania służące do zacieśniania więzów z niewielkimi państwami regionu. W obecnej sytuacji. jedynym potencjalnym sojusznikiem Australii w najbliższej okolicy jest Nowa Zelandia, która jednak utrzymuje duży stopień zażyłości handlowej z ChRL, która uznawana jest przez Australię za największe zagrożenie dla bezpieczeństwa na Pacyfiku. Zadaniem dyplomacji australijskiej jest zmiana tego stanu oraz zbudowanie silnego systemu sojuszy zarówno z państwami regionu, jak i sojusznikami z grona mocarstw.
Autor: Wiktor Kopyś
Bibliografia: